Praatjes

Tijd om weer een aantal gezellige uitspraken van onze oudste twee te bloggen!

We gaan op een druilerige zaterdagmiddag met z'n alleen naar de binnenspeeltuin in Scheemda. Als Arend hoort wat we van plan zijn roept hij uit: "o mama, mijn hartje klopt gewoon in m'n buik van blijdschap!" (Je zou haast denken dat we hem uit Rozemarijntje voorlezen in plaats van uit Op en top Fien, wat toch heus minder zoetig is).

Mama zit met Arend en Bette aan tafel, voor ons staan bekers warme chocolademelk. Arend en Bette moeten even wachten met drinken totdat papa ook aan tafel zit.
Arend: Is papa op de WC aan het plassen?
Bette: Nee, hij is aan het poepen!
Arend: Of hij is bezig in de schuur.
Bette: Is papa in de schúúr aan het poepen?

Mama zit met Bette in de vensterbank te kijken hoe het alwéér sneeuwt.
Bette: Ik vind de sneeuw niet meer leuk.
Mama: Ik eigenlijk ook niet.
Bette: Het is koud.
Mama: Ja, dat vind ik ook. Maar de sneeuw ligt er nu, dus we moeten er maar het beste van maken.
Bette: Ja, een heel mooie sneeuwpop!

Papa gaat met Arend naar school. Arend moet voor vertrek zijn hemd bij z'n broek indoen, zijn jas tot bovenaan dichtritsen, een muts op, een sjaal om en handschoenen aan.
Arend: Wanneer is het nou lenter?
Papa: Lente. En dat duurt nog wel even: het is drie maanden lang winter. En dan is het drie maanden lente, en dan drie maanden zomer, en dan drie maanden herfst.
Arend (kennelijk nog steeds getraumatiseerd): O ja, en dan is het drie maanden kerst!