Boos!!

Ja, wéér een plagiaatpost. Of zullen we er maar weer een synchrone post van maken?
Ik was dit namelijk écht al van plan voordat Sacha me weer voor was...

De aanleiding: laden met snoeppotten erin mogen niet op eigen initiatief worden geopend.



Nee, ook niet als je dan heel aandoenlijk aan mama's been gaat hangen:



Of er nog een schepje dikke krokodillentranen bovenop doet:



En nee, die la mag óók niet open! Hoe zielig je er ook bij kijkt.

Symposium

Zo, voor één keertje mag ikook wel eens mezelf in de schijnwerpers zetten op de Spiekerblog ;-)
Ik moest namelijk in de Blauwe Zaal van het UMCG (en die is grooooot) een voordracht houden over acute radiculaire pijn (volksmond: hernia) in de huisartsenpraktijk met als publiek ruim 120 huisartsen en nog een zwikkie apothekers, verpleeghuisartsen, thuiszorgmensen en dergelijke. Spannend!



Aan de grootte van het projectiescherm kun je wel ongeveer inschatten wat een zaal het was. En het ging best prima!

Jasper op bezoek!

Jasper kwam met zijn papa en mama, Geert en Wilma (Wilma is een nicht van Antje) op bezoek helemaal vanuit Boxtel! Eindelijk konden we hem eens goed bewonderen. Gelukkig durfde óns toestel het wel aan om een mooie foto te maken van Jasper in zijn nieuwe draagzak:



Maan! maan!



En ondanks dat het blijkbaar niet zo heel goed was gelukt, zijn onze kinderen toch diep onder de indruk van Wilma's fototalenten:

(kijk! kijk nou! dat isse Alent!)

Lekker koken

Bette vindt het geweldig om aan tafel te zitten met het plastic theeserviesje.

Het plastic theeserviesje, een foeilelijk setje prutzooi, heb ik gekocht voor 1,25 euro om mee te nemen op vakantie met het idee dat het na de vakantie in een prullenbak op de camping kon blijven. Nee dus. Het serviesje was een instant succes en weggooien kon ik gewoon niet maken!

Een half jaar later maak je onze dame nog steeds met weinig dingen gelukkiger dan een klein laagje water in één van de bakjes of kopjes, en dan maar lekker roeren en schenken.

Eerst het papje even klaarmaken:



Overgieten in het gele kopje:



En toch nog maar even weer verder roeren.



Klaar! Dat zal lekker smaken!



En inderdaad ziet Bette er (weer) wat gehavend uit: gevallen en met haar wang op de "glijder" van de tripp-trapp stoel terecht gekomen. Het bultje naast haar neus is een krentenbaardpukkeltje dat inmiddels gelukkig helemaal is verdwenen met een likje fusidinezalf. Een blauw lijntje onder haar oog zit er wel nog steeds...

Winterse wandeling

Het zonnetje scheen vandaag stralend!
Toen Bette wakker was vanochtend besloten we er dan ook maar snel vandoor te gaan om lekker buiten te gaan rondrennen. Jammer genoeg trok het onmiddelijk dicht maar dat mocht de pret niet drukken.

Arend wil tegenwoordig graag Bettes handje vasthouden. Ze rennen dan samen gierend van de lach over de stoep. Als Bette valt gaat Arend er voor de solidariteit ook bij liggen. Schattig he. Hebben ze allebei oranje kruitmeukresten van oud en nieuw in hun kleren.

Hier heb je Ot en Sien:




Maar als we langs zo'n parkeerplaats komen met van die betonnen banden dan is Bette toch ineens niet meer interessant. Want daar moet je natuurlijk overheen lopen! Eindeloos.



En als we dan weer verder gaan papa toch ook maar het andere handje van Bette:



om te voorkomen dat Arend in al zijn enthousiasme haar schouder luxeert...

Sine tanken

Je kon er natuurlijk op wachten: ook een radiografisch bestuurbare auto houdt er een keer mee op. Toch begrepen wij onderstaand tafereel niet helemaal. We vroegen, zeer onnozel, aan Arend: geef je de auto water?



We kregen als antwoord een ongeduldig "neehee, sine tanken!"
Ja duh, dat we dat nou niet zelf bedachten. Benzine tanken. Met de gieter, via de antenne. Logisch toch?

Zie voor informatie over de auto ook Nannes blip!

oefenserie "Bette"

Eigenlijk mag Bette niet in het speelgoedkastje graaien, maar deze keer is het voor een goed doel:


Wat een heerlijkheid dat dit toestel zo snel afdrukt! Bij ons andere cameraatje had Bette al bij mij op schoot gezeten aan de lens te peuteren voordat het ding eindelijk "klik" deed.



Achterkant en voorkant met koksmuts:



En om eerlijk te zijn: uiteraard bevatte de oefenserie "Bette" ook nog een aantal wanstaltige exemplaren met gigantische, onscherpe, zwaar overbelichte Bettehoofden op de voorgrond en haarscherpe houten fornuisknopjes op de achtergrond maar die heb ik er maar uitgelaten ;-)

nieuw fototoestel!

Hoera en halleluja.

Na maanden martelen met een compactcameraatje die in terminale toestand verkeerde (niet aan willen gaan, niet willen "knippen", plotseling uit gaan, batterijen die geverifieerd vol zijn leeg vinden, spontaan in- en uitzoomen), na veel wikken en wegen (nemen we zo'n groot ding wel mee? kunnen wij wel omgaan met al die ingewikkelde functies en instellingen en lenzen enzo? kan het voor ons amateurs wel uit om zo'n duur toestel te kopen of maken we onszelf een beetje belachelijk?) hebben we de knoop doorgehakt, en dit is 'm geworden:

Vol trots presenteren wij ons nieuwe fototoestel, de Canon 400d!


We zijn er heel blij mee!
Dus, als we de fase voorbij zijn waarin we alles op volautomatisch zetten en de camera alle instellingen laten bepalen zullen hier de ware hoogstandjes van kinderfotografie worden geplaatst ;-) .