Borreltijd

Zaterdag vierden we papa's verjaardag! Natuurlijk hadden we gewoontegetrouw veel te veel hapjes ingeslagen. Erg vervelend want nu moesten we zondag wéér lekker snoepen. Hieronder onze borreltafel:



Allebei de kinderen alweer aan hun favoriete snack. Bette had onmiddellijk de schaal met worst in het vizier en kauwt hier een stuk echte Grunneger dreuge worst (met kruidnagelen) weg. Arend zit aan z'n zoveelste olijf. Ongelofelijk hoe snel die jongen olijven kan eten, je pakt even je fototoestel en het bakje is bijna leeg! Chris en ik hebben er nog elk één kunnen bemachtigen!

Aangevuld met knabbelworteltjes en druiven voor de vitamines, noten voor de omega-3 vetzuren (héél goed voor de hersenontwikkeling van ongeboren baby's, *kuch*, niet teveel suffe zwangerschapsblaadjes lezen) en huzarensalade en stokbrood voor de vulling heb je zo een maaltijd bij elkaar.

Vliegeren

Omdat het op vaderdag prachtig weer was met een stevige wind zijn we ´s middags met z´n allen op het voetbalveldje in onze wijk gaan vliegeren! Onze vlieger van 3 euro bleef niet zo heel stabiel dus heeft Christiaan de staart moeten verzwaren met een bosje gras. Daarna deed hij het prima!

Hier is de vlieger in de lucht. Eerst samen vasthouden:



En dan om de beurt! Arend kan het al heel goed, hij let goed op als hij Christiaan iets ziet doen en doet het dan precies na! Ik was best onder de indruk toen ik hem achteruit zag rennen en aan het vliegertouw trekken toen de vlieger naar beneden dreigde te komen, en dat zonder aanwijzingen van onze kant! Arend vond het geweldig.



En Bette vond 't ook prachtig!



Oplettende lezertjes zullen hebben opgemerkt dat er nog een extra touwtje van het vliegertouwhandvat naar achteren loopt. Het andere uiteinde zit in mijn hand. Ervaring heeft ons geleerd dat Bette de vlieger nog wel eens wil loslaten bij een harde windvlaag en dan zijn we 'm dus kwijt, vandaar dat we 'm hebben gezekerd.

Tenslotte nog een flinke expeditie in het hoge gras-en-onkruidveld achter onze huizenrij:



We hadden namelijk twee tennisballetjes mee om mee over te gooien met kind 1 als kind 2 de vlieger vasthoudt maar één van onze kinderen kan ineens een stuk verder gooien dan verwacht. We hebben het tweede balletje niet weer teruggevonden helaas, maar het was wel een avontuurlijk tochtje!

Vaderdag

Afgelopen zondag was het vaderdag! Daar hoort natuurlijk een uitgebreid ontbijt bij.



Compleet met brinta, verse aardbeien, beschuitjes, lekkere broodjes, en natuurlijk vaderdagkadootjes! Bette had voor papa een foto die vastzat op een soort veer, die je dan weer met foto en al ergens op kunt plakken (nee, nu is 't helemaal duidelijk... maar goed, kijk maar even goed op het plaatje misschien snap je het dan) en Arend had een waxinelichtjeshouder gemaakt die we natuurlijk direkt in gebruik namen.

Arend had zijn kadootje zélf verstopt, achter het gordijn in de woonkamer, en al minstens vier keer aan papa (en iedereen die in de buurt was) laten zien in de week voor vaderdag. "Papa, kijk, kadootje, heb ik verstopt! Is voor papadag! Is nog drie nachtjes slapen!" De verrassing was er natuurlijk niet minder groot door ;-)

Domme mama had ook nog een kadootje maar was het in de drukte van ontbijt maken en brinta voeren geheel vergeten - afgelopen woensdag maar alsnog gegeven.

Na een kwartiertje tafelen heeft het grootste deel van de familie het echter wel weer gezien met het uitgebreide ontbijt:



De kinderen hebben hun brinta op maar willen nog wel gezellig met ons aan tafel blijven zitten, dan wel graag met iets te spelen! Vooruit, dat mag. Papa heeft dan weer iets anders aan z'n hoofd: het vinden van de perfecte zondagochtendzender voor een achtergrondmuziekje. En geloof me, dat komt zeer precies en daar mag je best een minuut of tien voor rondzappen en de rest van het huis naar geruis of geleuter laten luisteren.

Christiaan vertelde dat hij direkt een déja-vu gevoel kreeg bij deze foto: "op zondagochtend zat míjn vader ook AL-TIJD minutenlang achterstevoren aan tafel aan de radio te prutsen terwijl we gezellig aan het ontbijt zaten!" Hij heeft 't niet van een vreemde dus...!

Tomatensoep

Gisteren aten we restjes van vanalles. Koude macaroni van maandag werd omgetoverd tot pastasalade, een diepvriespizza erbij en soep vooraf - prima maaltijd. Maar lusten de kinderen eigenlijk wel soep? Ons kieskeurige stelletje gaat vast niet zonder slag of stoot rode blubbermeuk met stukjes en groene blaadjes (basilicum) eten!

Dat viel dus alleszins mee. De "pastasalade" vonden ze nix, maar de soep en de pizza gingen erin als ketellapper! Soep is alleen best lastig eten dus hebben we dat op een gegeven moment maar in een bekertje gedaan. Het resultaat:

Mefistomato:



Soepsnor deel twee:



Weliswaar moest ik van Arend een "rood steentje" (stukje tomaat) uit de soep vissen maar daar stond tegenover dat hij de "groene kruimels" (zijn vertaling van kruiden) na uitleg van mijn kant gewoon opat. Bette ging zelfs hevig protesteren toen we haar vertelden dat er écht geen soep meer was!

Waterpokken

Bette kwam wat hangerig terug van de creche en inderdaad: de kleine rode vlekjes waren geen muggenbulten! De volgende dag zat ze er helemaal ónder:



Vooral die boven haar linker oog was erg lastig en pijnlijk.

Deze op haar rug:



jeukten vooral heel erg. Ze moest zo veel krabben en schuren tegen de achterkant van de stoel dat haar luier los ging, net toen ze heel nodig moest plassen. Heel handig. Inmiddels is Bette weer aardig hersteld, de jeuk is grotendeels over en ze voelt zich weer prima!