Spoorlijn

Arend heeft van onder de kerstboom twee nieuwe wissels en een splitsing gekregen voor zijn spoorlijn. Jongens van alle leeftijden vinden het prachtig om er een grote baan van te bouwen en met de treintjes te rijden:

Koekjes: revisited

Vandaag gaan we lekker zelf koekjes bakken. Na enig speuren vind ik een recept dat er wat eenvoudiger uitziet dan pepparkakor en toch lekkerder dan macrobiotische, suikerarme havermoutkoekjes. Uiteindelijk kwam ik uit op een zeer simpel recept voor zandkoekjes. Dat bleek inderdaad een handig recept te zijn alleen al omdat het niet uitmaakt of de boter hard of zacht is, en het deeg zich gemakkelijk laat kneden en uitrollen.

Arend en Bette maken de koekjes uit de deeglap. Arend legt zijn pas gemaakte koekmannetje zorgvuldig op de bakplaat: "deze moet hier liggen, want het poppetje volgt de ster, naar Bethlehem!" Op de achtergrond zien we papa dapper in weer en wind sneeuwschuiven.



Bij de thee eten we al een heleboel koekjes:



En later kunnen we Lars en Stijn ook nog trakteren!



Bette en Stijn als vanouds op één stoel:



Het is éven uit geweest tussen Bette en Stijn. Bette was niet meer Stijns vriendinnetje. Ze had iets vreselijks gedaan. Toen we met z'n allen bij Lars en Stijn gingen patat eten, en Bette voor het eten haar handen waste, droogde ze ze af aan Stijns 'Doeta'... een zeer heilig relikwie. Gelukkig heeft Stijn het in zijn hart gevonden Bette te vergeven!

Straatbar

Een paar buurmannen organiseren een straatbar met glühwein, warme chocolademelk, kaas, worst, vuurwerksterretjes en gehaktballetjes met saté! Gezellig maar errrrrug koud.

Lastig drinken ook, als je al bijna niet kunt bewegen omdat je zit ingepakt in een hemd, t-shirt, twee truien, dikke winterjas, sjaal, muts en wanten.



Gelukkig is er ook nog een vuurkorf om lekker dicht bij te staan.



Ondanks de voorzorgsmaatregelen willen de kinderen toch na een kwartier heel graag weer naar huis. Maar het was leuk!

Boekje lezen

Zaterdag heeft papa dienst dus zijn we met z'n allen vroeg beneden. Bette leest Arend voor uit het grote luikjesboek van Mozes. Het begin heb ik helaas gemist, ik val in als Bette vertelt over de tien plagen.



"God was heel erg boos, want de plinses had een babietje in huis, maar die was van iemand anders. Dus kwamen er... (één voor één de luikjes open) ...kikkers, en mieren, en een slang, en vissen, en koeien en hagelslag."

Meer leuke uitspraken van Bette:

Mama zet koffie in afwachting van papa, die even weg is. Bette: "Als ik later een mama ben, heb ik ook een papa, en dan moet ik ook koffie maken voor de papa. Dus ik moet wel leren koffie maken! En dan krijg ik ook kindjes, en dan ben jij de oma van de kindjes. Want oma Tippe is ook de mama van oma Gea."

Terwijl Arend op school is, en Jan in bed, doen Bette en ik een spelletje. Mama wil met de dobbelsteen gooien. Bette, verontwaardigd met de handen in de zij: "Nee, ík magt beginnen, want ík ben de jomste! Dat staat in de spellegels!" (en warempel, het stond er inderdaad...)

Meer sneeuwpret

Donderdagmiddag en vrijdag zijn alle kinderen vrij vanwege het noodweer. Het is toch wat in Nederland: er valt een paar centimeter sneeuw en het hele land ligt plat. Mama moet overigens gewoon werken. Papa maakt een sneeuwwandeling met Arend, Bette en Jan.



Aangezien papa liever lui dan moe is, moeten Arend en Bette de slee met hun kleine broertje zeulen. Zie ze werken! En ziet u ook de vernuftige constructie die papa op de slee heeft gemaakt? De sleeën met zitjes waren namelijk op dus heeft papa het zitje van een oude kinderstoel (die we al bij andermans grofvuil vandaan hebben gesleept, hoezo goed gerecycled) van de poten afgehaald en met sjorbandjes achterop de slee vastgemaakt.



Na zoveel sneeuw- en buitenpret wordt er 's avonds natuurlijk snert gegeten, niet met roggebrood en spek maar met stokbrood en lekkere kaasjes:



Stokbroodjes eten met Jan staat garant voor een tapijt van kruimels onder de tafel. Gelukkig is Jan niet te beroerd ook een handje te helpen bij het opruimen van de chaos!



Dat kunnen we wel gebruiken, zo'n hulp in de huishouding. Hoog tijd dat we Jan leren was opvouwen!

Sneeuw!

Het sneeuwt! Omdat rtv-Noord iedereen aanraadt niet met de auto richting Groningen te gaan en ik héél gehoorzaam ben zijn Bette, Jan en ik vandaag thuis.

Bette in de tuin, zie hoe zo'n dikke laag sneeuw er op de schommel ligt!



Jan in de sneeuw. Helemaal Jan: niet nadenken, niet aarzelen, hup erin.



Sleeën:

De gezelligste tijd van het jáááár...

... met het hele gezin, bij elkáár,
(ding-dong, ding-dong)
Sky radio! (the Christmas station!)

Het Sky radio deuntje van december. Moet ik steeds aan denken als wij in de gezelligste tijd van het jaar proberen wat rust te creëren bij en voor onze doorgedraaide koters.

Natuurlijk ís het ook heel gezellig! We genieten volop. Ondertussen gaat dit al vanaf eind oktober (voorbereidingen op het Halloween Griezelfeest) via november (Sint-Maarten), langs de intocht van Sinterklaas, Sinterklaas op de crèche, Sinterklaas op de BSO, Sinterklaas op school, Sinterklaas spelletjesdag en Pakjesavond, rechtstreeks naar de voorbereidingen op kerst. Let op: de goedheiligman is nog geen dag het land uit of er staat een kerstboom in de klas. Een halve week later lopen we met z'n allen over de kerstmarkt van Arends basisschool.

Supergezellig, jazeker. Maar ook wel een beetje (boel) veel. Zeker voor Arend, bij wie alle prikkels soms wel op een sterkte van 300% lijken binnen te komen. Is het dan gek dat hij de zondag na het kerstboom-optuigen en het kerstverhaal naspelen met Fisher Price poppetjes het allemaal éven zat is?

Aanleiding weet ik niet eens meer...



... maar het heeft zeker een half uur geduurd.
Gelukkig even wat rust met thee en speculaas.
Het houdt nog niet over maar de kalmte lijkt weergekeerd:



En dan is het nog maar half december...

Bette is gelukkig nogal stoïcijns en laat alle drukte maar wat over zich heen komen. Een beetje zoals papa. Die sukkelt rustig met drie kleintjes de kerstmarkt over om poffertjes voor iedereen te halen. Mama gaat gewoon op zoek naar het glühweinkraampje en Jan is dik tevreden als hij na afloop een oliebol mag opeten:



Zo komen we december wel door. En het wordt vanzelf januari...

Kerst komt eraan

Vrijdag hebben we op de kerstmarkt van Arends basisschool een denneboom gekocht. Vanmorgen is het een échte kerstboom met lichtjes, slingers, ballen en natuurlijk de kerstman, het vogeltje en de piek. Voor de mensen die nog geen kerstboom hebben versierd hier wat gratis tips, leer van ons:

1. Controleer vóórdat je je geselecteerde lampjessnoer zorgvuldig in de boom hebt gehangen en alle lampjes aan takken hebt vastgemaakt, of het betreffende snoer het DOET.
2. Controleer vóórdat je de loeizware piano volpakt met waxinelichtjes, boeken, kerstprullaria en stokjes wierrook, of deze niet toevallig pal voor het stopcontact staat dat zich het dichtst bij de kerstboom bevindt.

Om helemaal in de juiste sfeer te komen zet iedereen zijn kerstmuts op:



En dan op naar de kerstboom. Ze vinden 'm alledrie prachtig.



Gelukkig is-ie een stuk kleiner dan vorig jaar, toen we de top moesten amputeren om 'm in huis te laten passen en we nog twee dozen kerstballen erbij hebben moeten kopen om 't een béétje wat te laten lijken. En wat heerlijk om nu gewoon de terrasdeur open te doen en je kerstboom binnen neer te zetten, vergeleken met laten glijden over zeiltjes met drie personen omdat het stuk jungle niet te tillen is. Om binnen een uur klaar te zijn met optuigen en om 'm op Jan-veilige hoogte op een tafeltje te kunnen plaatsen. Hier voorlopig geen woudreuzen meer in huis.

(Paar dozen kerstballen kopen, iemand?)

Dit is 'm, en eronder staat nog een verrassing!



Het is het Fisher Price Little People kerststalletje dat ik écht niet kon laten liggen. Maria, Jozef, kindje Jezus, os, ezel, drie Koningen met een kameel en zelfs een engel. Helemaal compleet. Dacht ik. Niet dus. Er is wel een schaapje maar géén herdertje! Geen nood, daar vinden we wel iets op, de (*Village*) Little People buschauffeur kan dienst doen als herdertje.



Daar lig je dan bij nachte. Ideaal is het niet, maar goed.

Spijkerweekendje

Met dank aan Renske en Jacolien voor de foto's!

Opa Arend en oma Gea waren 35 jaar getrouwd en hadden ter ere hiervan een huisje gehuurd op het prachtige vakantiepark de Beerze Bulten.

Omdat wij nog wel een weekje vakantie te goed hadden besloten we de week ervooraan óók alvast lekker daar te gaan zitten. Wat een goed idee! De Beerze Bulten had meerdere buiten- én binnenspeeltuinen, een prachtige bosrijke omgeving met heel veel paddenstoelen en een schitterend zwembad met binnenzandbak.

Als er water en zand is heb je aan Bette geen kind meer:



Vandaar ook dat wij er zo heerlijk ontspannen bij zitten. Een uurtje ná deze zandmassage piepte Christiaan wel anders toen hij alle modder van zich af moest spoelen maar dat mocht de pret niet drukken:



Een geweldige glijbaan ontbrak natuurlijk ook niet (Arend met papa):



Jan en Rachel, even oud, hadden elkaar helemaal gevonden. Hier spelen ze samen met het oerhollandse hamertje-tik:



En natuurlijk was dit ook weer een goede gelegenheid om alle kleinkinderen eens gezamelijk op de foto te zetten. Van links naar rechts:

Jan, Arend, Aimee, Rachel, Bette, Daniël.



's Avonds met de hele familie gourmetten was een groot succes (toen het kortsluitende apparaat was weggeborgen en de kinderen op bed lagen) en zelfs Sinterklaas is nog langsgeweest in het "Giga Konijnenhol".

Een zeer geslaagd weekendje en een heerlijke vakantie!

Helaas werd de vreugde wel wat overschaduwd omdat Beppe Tippe in het ziekenhuis lag na een beroerte en een longontsteking. Op het moment dat u dit leest gaat het gelukkig al weer veel beter met haar!