Sneeuwliedje en de heks

Ja, ook wij sparen de Sneeuwwitje-figuurtjes van 's lands grootste kruidenier. Arend en Bette zijn er dol op, ze doen hele rollenspelen! Dankzij opa Jan en oma Betty en de boodschappen van vandaag hebben we nu een heleboel. Ook veel dubbele, onder andere vier Sneeuwwitjes en vier heksen. Dat mag de pret niet drukken voor Bette: hoe meer Sneeuwwitjes hoe beter. Arend heeft zich direkt de jager (ridder) en de prins toegeëigend:



Terwijl Bette zich echt uren kan vermaken met de vier "Sneeuwliedjes" en de koningin. Maar de heksen vindt Bette niet leuk. Die laat ze het liefst in het doosje zitten en anders een heel eind weg op de tafel.



Op één of andere manier zijn de heksen nu toch wel op vrije voeten! Vlug verschansen de Sneeuwliedjes zich in het bakje. De ridder en de prins maken zich gelukkig op voor het gevecht:



Poef, weg met de heksen. Zo pak je dat aan!



Als verrassing nam ik vanmiddag de Sneeuwwitje-film op dvd mee. Ik had eldersch al gelezen dat de film wel wat spannend is voor kleintjes maar ik wist het natuurlijk weer beter. Arend en Bette vonden het prachtig, ze zaten met open mond te kijken op de bank. Tot het moment dat de boze stiefmoeder/koningin in een heks veranderde. Dat vond Bette niet leuk. De televisie moest uit. Duidelijk nog iets te indrukwekkend voor kinderen van drie.

"Mama! Sneeuwliedje zijn moeder heeft een wijntje opgedronken en toen veranderde hij in een heks! En toen had hij nog maar één tand, een hele grote! En hij ging een giffe appel geven aan Sneeuwliedje! Mama, jij gaat toch geen heksenwijntjes drinken? Gewone mensen kunnen toch niet in een heks veranderen?"

O, help. Een kind met een trauma. Dat wordt de komende zeven jaar lichtjes aan op de gang. Na mijn uitgebreide geruststelling lijkt er niet veel meer met Bette aan de hand te zijn maar de Sneeuwwitje-film mag niet meer aan. Ik leg aan Arend uit dat Bette de film nog een beetje eng vindt en dat we daarom toch maar even naar iets anders gaan kijken. Grootmoedig zegt Arend dat als Bette bang is voor de heks, hij het dan wel goed vindt dat het Zandkasteel erin gaat. Ik probeer hem nog wat te troosten door te zeggen dat hij dan gewoon een keer Sneeuwwitje verder mag kijken als Bette 's middags slaapt. Dan komt de aap uit de mouw: "maar mama, eigenlijk vind ik de heks óók niet zo leuk..."

Mannen...

Bette ligt nu al weer ruim een uur heerlijk te slapen en ik heb haar gelukkig niet meer over heksen gehoord...