Krijgt ze het niet, of niet direkt, dan wordt er met armpjes gezwaaid, gilletjes worden geslaakt en wanneer dit geen effect heeft gooien we het hoofd in de nek en krijsen.
Arend banaan? Bette banaan!
Arend een stukje stokbrood? Bette brood!
(Wat nou, tot een jaar mag ik officieel nog geen volkoren graanproducten? Wat nou, lekker korstje bruinbrood? Bah! Ik wil óók Boulognestokbrood! En denk maar niet dat ik niet doorheb dat er nog wat op het aanrecht ligt.)
Arend peer? Bette peer!
Het onvermijdelijke gevolg van al dit geknabbel zien we hieronder:
Ons Michelinvrouwtje, ook wel Betje Big of onze kleine Boeddha genaamd.
3 opmerkingen:
Krijg honger van deze serie! Leuk om te zien/lezen hoe Bette d'r Bourgondische fase doormaakt ;-)
Correctie: `trek', `trek' bedoel ik natuurlijk. Geen `honger' (kindertjes in Afrika enzo...)
prachtige meid. mooi michelin-armpje
Een reactie posten